Er kan sprake zijn van een hechtingsprobleem wanneer je bijvoorbeeld:
-het gevoel hebt er niet bij te horen
-het gevoel hebt dat er geen aandacht voor je is
-wil voldoen aan de wensen van anderen en jezelf op de tweede plaats zet
-moet presteren om jezelf waardevol te vinden
-je niet over je gevoelens kunt praten
-niet goed weet wat jezelf wil
-op sommige momenten niet helder kunt denken
-veel kritiek en oordelen hebt over jezelf
Iedereen voelt het wel eens zo, maar als het een belemmering vormt om goed te kunnen functioneren in je dagelijks leven, dan is behandeling zinvol.
Hechting is de duurzame liefdevolle relatie tussen een kind en één of meer opvoeders. Er is altijd sprake van een hechtingsrelatie, alleen is deze niet altijd veilig. Als je als kind veilig bent gehecht, dan heb je geleerd dat je ouders of verzorgers onvoorwaardelijk van je houden en dat je ze volledig kunt vertrouwen. Je hebt gekregen wat je nodig had: voldoende eten, drinken en liefde. Je weet dat je ouders er voor je zijn, dat ze voor je zorgen en dat je ze kan vertrouwen, wat maakt dat je als kind stapjes de wereld in durft te zetten. Je durft te ontdekken, te vallen en weer verder te kruipen. In stressvolle situaties zoek je als kind de nabijheid van personen aan wie je bent gehecht. Zij zijn de veilige haven van waaruit je de wereld ontdekt.
Iedereen heeft in de eerste levensperiode wel eens iets gemist hebt, wat wel nodig was om je optimaal te kunnen ontwikkelen, bijvoorbeeld een gevoel van onveiligheid of momenten dat er geen aandacht was voor hoe je je voelde. Soms heeft zich dat te vaak en te lang voorgedaan, waardoor het problemen geeft in je volwassen leven.
De hechtingsrelatie met onze ouders of verzorgers vormt de basis voor al onze latere relaties. Op basis van deze interacties ontwikkelen we onbewust onze overtuigingen hoe we ons zouden moeten verhouden tot de wereld, tot anderen en tot onszelf.
Als volwassene leef je nog steeds met deze overtuigingen. Bijvoorbeeld “Als ik me aanpas, dan vindt mama me lief”. Deze overtuigingen gaan gepaard met gevoelens. Ook het lichaam weerspiegelt deze overtuigingen in houding, beweging en expressie. Daar kun je in je huidige leven (veel) last van hebben.
Waar het in de kindertijd een onbewuste wijze reaktie was, kun je door behandeling deze overtuigingen veranderen.
Met sensorimotor therapie kun je:
– betekenis gaan geven aan de gewoontes van het denken, voelen en lichaam
– oefenen met nieuwe lichamelijke akties in houding, beweging en expressie,
– nieuwe overtuigingen ontwikkelen die passen bij jouw gezonde volwassen leven.
De volgende thema’s komen o.a. aan de orde
– omgaan met spanning
– je zelfbeeld,
– zelfvertrouwen
– voor jezelf zorgen
– jezelf laten zien
– opkomen voor jezelf
– grenzen stellen
– steun vragen